Parafia pod wezwaniem Świętego Michała Archanioła w Ornontowicach
Najstarsza wzmianka o Ornontowicach pochodzi z 1300 roku. Znajduje się w „Liber fundationis episcopatus vratislaviensis”. W 1335 roku istniała już parafia, która należała do dekanatu gliwickiego. W okresie reformacji podupadła, kościół przeszedł w ręce ewangelików. W 1693 roku pieczę nad odzyskanym kościołem objął proboszcz z Dębieńska Wielkiego. Drewniany kościół z 1578 roku, rozebrany został w 1892 roku ze względu na zły stan techniczny.
W tym samym roku przystąpiono do budowy nowego murowanego kościoła. Parcelę podarował z części swojego parku patron Hegenscheidt. Projekt i kosztorys wykonał radca budowlany Jackisch z Bytomia. Budowę prowadził Maks Philipp z Gliwic. Ewangelicka rodzina Hegenscheidt finansuje 2/3 kosztów budowy. Poświęcenie kościoła dokonał 24 września 1893 roku ksiądz dziekan Paweł Zielonkowski, proboszcz dębieński i budowniczy nowej świątyni. Kościół nadal był kościołem filialnym parafii Dębieńsko Wielkie, a Msze Święte sprawowano tylko w niedziele i uroczystości. 19 października 1907 roku został mianowany
dla Ornontowic kuratus. Formalnie ustanowiono kurację 1 maja 1911 roku. Wznowienie parafii nastąpiło 1 czerwca 1915 roku.
W czasie II Wojny Światowej kościół został znacznie uszkodzony. Po wojnie, przy usuwaniu szkód, dobudowano nowe zakrystie. Kościół został konsekrowany 29 września 1963 roku przez księdza biskupa Juliusza Bieńka. Rok później poświęcono nowe dzwony noszące wezwania „Chrystusa Króla i „św. Michała”. W latach sześćdziesiątych XX wieku zmodernizowano ogrzewanie, położono nowe tynki, wymieniono posadzki i balaski. W 1986 roku przebudowano prezbiterium, zmniejszając mensę ołtarzową i wykładając wnętrze okładziną marmurową. Kolejne zmiany prezbiterium dokonano w 1993 roku z okazji 100-lecia poświęcenia świątyni. W latach 1994-1996 w sąsiedztwie kościoła wybudowano kaplicę przedpogrzebową, obok której postawiono postument z figurą św. Barbary, patronki górników.
W jubileuszowym dla ornontowickiej świątyni 1993 roku wymieniono drzwi wejściowe do kościoła, których fundatorem był Samorząd Gminny. W 1998 roku odnowiono wejścia boczne i po raz kolejny odmalowano wnętrze kościoła. W tym czasie przeprowadzono również remont organów i zakrystii, zaś zwieńczeniem kolejnego etapu prac było wykonanie nowego nagłośnienia. W Roku Jubileuszowym 2000 nałożono w kościele nową posadzkę granitową, ponadto na wzór dotychczasowych konfesjonałów wykonano dwa nowe. Z okazji 35-lecia kapłaństwa księdza proboszcza Jerzego Kiełbasy ufundowano stylizowaną, dopasowaną do wnętrza świątyni ambonę, której uroczystego poświęcenia 13 kwietnia 2009 roku dokonał ówczesny dziekan Dekanatu Orzesze ksiądz Reinhard Schittko.
Tekst zamieszczony w albumie "Dekanat Orzesze", (redakcja Robert Ratajczak, Sabina Zarzycka), Czerwionka-Leszczyny 2009
